ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ της Φιλοσοφίας από τον αξέχαστο καθηγητή Θεόφιλο Βέικο, στο βιβλίο του "ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ ΣΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ" , Εκδόσεις ΘΕΜΕΛΙΟ, Αθήνα 1983:

"...Η φιλοσοφία είναι μια παράξενη εκδήλωση του ανθρώπινου πνεύματος. Δεν μοιάζει ούτε με επιστήμη ούτε με θρησκεία. Ακόμα δεν μοιάζει με τέχνη. Παρόλο που συχνά παρουσιάζεται σαν απομίμηση της επιστημονικής ή της καλλιτεχνικής έρευνας και κάποτε εμφανίζεται και σαν θρησκεία, η φιλοσοφία αποτελεί μια δραστηριότητα που δεν δίνει γνώση, όπως η επιστήμη, ούτε δημιουργεί μορφές, όπως η τέχνη, ούτε προβάλλει το θεό σαν το προσωποποιημένο απόλυτο, όπως η θρησκεία.
     Σε σύγκριση με την επιστήμη, την τέχνη και τη θρησκεία, η φιλοσοφία είναι η λιγότερο αυτονόητη λειτουργία του πολιτισμού. Αυτή απαιτούσε πάντοτε και απαιτεί εξήγηση του νοήματός της. Από την αρχή και σ' όλη τη σταδιοδρομία της φαντάζει σαν ένα μάλλον αφύσικο φαινόμενο απέναντι στην απροβλημάτιστη φυσική ζωή. Και εκείνα ακόμα τα πράγματα που στους κοινούς ανθρώπους φαίνονται απλά και αυτονόητα, η φιλοσοφία τα κάνει δύσκολα και προβληματικά. Δίνει στα πράγματα άλλο ρυθμό και βαρύτητα, τα ζυγίζει με άλλα μέτρα και τα κάνει σύνθετα, πολύπλοκα και δυσκολονόητα. Μας διδάσκει όχι πώς είναι τα πράγματα, αλλά πώς είναι δυνατό ή πώς θα μπορούσαν να είναι. Αυτά που στην καθημερινή ζωή μας φαίνονται γνωστά και αυτονόητα, η φιλοσοφία μας τα παρουσιάζει προβληματικά. Μας δείχνει πώς αυτά τα γνωστά παρουσιάζονται από μια άγνωστη σκοπιά. Αλλά η φιλοσοφία, παρόλο που ξεπερνά τα όρια του κοινού νου, είναι προσιτή στον καθένα, χωρίς προηγούμενη επιστημονική κατάρτιση και προπαρασκευή. Εκεί όπου οι άνθρωποι βλέπουν κριτικά τον κόσμο, μπαίνει πριν από κάθε επιστήμη η φιλοσοφία. Αυτό μπορεί να φανεί μέσα από ένα ξεκαθάρισμα των σχέσεών της με τον κοινό νου, τη θρησκεία και την επιστήμη..."